Bugün..

Bir annenin daha canı yandı.. Bugün 15 yaşında bir anasının kuzusunu daha toprağa veriyoruz.. Bu ecel değil.. Bu kader değil..  Buna inanmamı kimse beklemesin..

Bir çocuğun can güvenliğini sağlamakla yükümlüyken o çocuğun canına kast edilen bir ülkede yaşıyoruz.. Ve benim karnımda minnacık bir can var.. Daha kucağıma almadan o kadar büyük ki onu kaybetme korkusu.. Bu korkunun bile acısı o kadar yakıyor ki canımı.. Gerçekleşmesin.. Asla.. Hiç bir annenin hiç bir babanın kuzusuna bir zarar gelmesin.. 

Ona hamileyken en kötü mide yanmaları, gaz sancıları, bel ağrıları, mide bulantılarıyla aslanlar gibi savaşan anne.. Onu dünyaya getirdikten sonra onu büyütmek için canımdan can veren annenin elinden yavrusunu almaya kimin hakkı var..

Bu annenin feryadında yüreği sızlamayan, gözünden bir damla yaş düşmeyenin ne Allah inancına inanırım, ne insan sevgisine.. 

Bu ülkenin sokaklarına neye güvenip kime güvenip de salacağız çocuklarımızı.. Nasıl işlediniz bu korkuyu içimize!

Neye çevirdiniz güzel ülkemi.. Nasıl aldınız insanların akıl sağlığını, ruh sağlığnı, can sağlığını ellerinden..

Bugün artık bu kaybolup giden son can olsun.. Kalplere dokunan son sızı olsun.. Bizi uyandıran, kendimize getiren ve artık korkmadan dimdik kendimiz için, doğmuş doğacak tüm ana kuzuları için birşeyler yapacağımız gün olsun..

Bugün artık "bu" son bulsun..

Berkin Elvan, ruhun şad olsun çocuk.. 

...